Welekorîstan

Welekorîstan

Çûme gundekî bi bax û bostan

Ez jê re mame mest û heyran

Li hawirdora wî bilind bûne çîya

Binhêre li bintara wî mêrg û zevîya

Wa belekîyê berfê li serê çiya

Dixulxulî ava çem û kanîya.

Wek kezîyê keça çardeh salî

Fitla dide xwe bin newal û gelî.

Serî hildaye ca wek tîre mar

Dibe xuşxuşa wî jor da tê xar.

Temaşedikim bi qîr û hewar

Nava dil li min bûye koza ar.

Dest û rûyan dişom bi yekcar

Bi kulma min ava sar jê vexar.

Min vexar ji ava sara xweşik

Tavilê nava dil li min bû hênik.

Ketim nav newal û berê çîya

Bêhn dikim kulîlk û gul û gîya.

Beybûn û sumbul û nêrgiz

Rihan û piltan li baxê dengiz.

12

Qalçîçek û gulsosin û berfîn

Lalezer û pîvong û yasemîn.

Li ber qefa zinar û latê jor

Sosin û gulên kesk, zer û sor.

Min li berojan mêzekir û dî

Cetirî û gulçîçek û dawudî.

Şîn bûne hêliz û hîro, adarok

Tevî kartûs û karî û kulavok.

Gulgenim û mêxik û perperok

Gulebûk û xetmîn tevî şekrok.

Lale û sinbil, şîlan û binevş

Stêrgul û sedra bêhna xweş.

Li ber bostan û bax û baban

Zambaq û qerenfîl û guldan.

Xaşxaşka sor dikir li berojan

Bo jîyana min dibin ruh û can.

Biharê li xwe dikir xemla kesk

Çîya û deşt û newal û bi lesk.

Tov dikir goberxik û benîştok

Hem pelhewês û tirşo û silqok

Rojê vedida ji girê Hecî Heyder

Şewqê xwe dida axpîn û bêder.

13

Xûsya şevê li ser gulê dabû der

Dibiriqî wek yaqût û cewher.

Gazî diket nav şênî û gundîya

Qîz û bûk bi carê radibûn ser pîya.

Davêtin milên xwe Elbê Toqatî

Lê bêrîya jor mîh û bizin didotî.

Awir davêtin sîneya wek pizot

Cerg û hinav li xortan disot.

Tanîn şîr dew û penêr û mast

Vexim ji kesera wê re çeqilmast.

Di nav re dikişe çemê şirîn Ava Şor

Delav bi delav kanî ne li hawirdor.

Axpîna maşa Şêxo û Kortika Conî

Şûna warê Kurda bû hem şaristanî.

Cîyê leyistoka me Keta Mala Îsa

Hawirdor gul û kulîlk bûn dîsa.

Deşta Xîz bi daristan û devî

Lê diçêrin karxezal û pezkûvî.

Siwar im ez li hespên seklawî

Girêda min tîr û kevan li wî.

Sar e Newala Kûr, Gola Mexsê

Zivrik û golehişk dikin „eksê.

14

Çêmê jêr û Ada Mala Teyfûq

Girkavir û Hewşan mîna bûk.

Mêrga Bizya û Textê Baxir

Kelehoşk tev maden û paxir.

Warê Hola hem Guhura pez

Bû mexel lê mîhên sor û gevez.

Çîyayê Xevrevîn bi kevir û lat e

Keleha wî bilind û bi heybet e.

Li gelîyê jor aşê Şêx Yûnûs

Aşê Şêx Siltan li bin mala Ûnis.

Kela Hacik dîroka wê nedîyar e

Bin wê daristan û gund û bajar e.

Geliyê Zuxur kûr û hem teng e

Kanîyê Pûrto bi delav û çeng e.

Lê şîn dibe sîrmendik û pûng e

Li sînora bilind dibe hew siping e.

Bêjim we navê wan bi zorê

Ez ê xwe berdim Newala Şorê.

Rûnêm li ser kendalê Gola Kûr

Temaşekim li masîyên gir û hûr.

Bimeşim li ser axa Welekorîstan

Herim nav baxçe, bin darê mêvan.

15

Berhevkin givîj û karçîn û şîlan

Hin gulîzerk û hurmî û sêvan.

Zevîya Reşît hem Kayîna Cergan

Pişta baxçe li nav zevî û beyaran.

Hildim dest xwe xilç û adodan

Ji nav axê rakim zîl û kerengan.

Herim Newala Dedo û Kanîya Mar

Bo we hevala vexwim jê ava sar.

Zevya ber gund bê av û beyanî

Kalê min li wê tim bostan danî.

Çêdibûn zebeş û petêxên narîn

Tam xweş bûn û wek gezo şirîn.

Newala Kêça dirêj û hem bi ger e

Textê Mêrgê bilind û li hember e.

Ji serê min hiş û aqil diçû dere

Ber bayê ketim mîna kelampere.

Çotkar dajon bi ga û kotan ber e

Axa wî reşe û tevekî cewher e.

Rasta Qicûrê avzê û şilek e

Wek gerdena keça çav belek e.

Bişewite mala te hey felekê

Îro wêran bûye Birca Belekê.

16

Min li wir derbaskir dem û sal

Bi hesreta wê ez bûme pîr û kal.

Bê welat û bê dewlet û bê al

Li kuçê xerîbîyê ma me bê hal.

Ez bêjim we bi şev û rojan

Tim binivîsim bi meh û salan.

Nikarim wesvê wê bînim ziman

Ew e lew ji dilê xaka Kurdistan.

Min li ser wî nivîsîne pir destan

Ew e ku navê wî Welekorîstan…

Ji dewra qedîm de tu şaristan î

Çima tu îro wek warê wêran î?

21.04. 2021. Çorlu